sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Sizin bu cehaletiniz yordu beni,
Aptallığınıza doyum olmuyor.
Sizin bu namussuzluğunuz yordu beni,
Şerefsizliğiniz son bulmuyor.
O soysuzluğunuz ki her devirde karşımda,
Sizin bu kahpeliğiniz bir beladır başımda.
Güzel olan her gönlü kırarsınız,
Öğretmeni keser imamı yakarsınız.
Yol yaparım patlatırsınız,
Okul yaparım molotof atarsınız.
Sizin bu kırık dölü oluşunuz,
Sizin bu namussuzluğunuz,
Sizin bu ırkı bozukluğunuz,
Sizin bu soysuzluğunuz yordu beni.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 13:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!