Siz Ve Biz Şiiri - Mehmet Yaş

Siz asfalt caddeleri adımlarken el-ele,
Biz kol kola yürürüz başı karlı dağlarda.
Siz baba servetini savururken rast gele,
Biz ekmek parasını ararız o çağlarda.

Sizin lakaplarınız “bey! ” diye anılırken,
Varsın bizimkilerde “şey” diye anılsınlar.
İnsanlık giyim kuşam farkıyla ayrılırken,
Sözde çağdaş bir zümre hâlâ alkışlansınlar!

Nasılsa şom ağızlar kahkahaya alışık,
Bizi ağlatan şeyler, varsın sizi güldürsün.
Sizin gözlerinize yansır ama her ışık;
Bizim gönlümüzdedir, gücü yeten söndürsün!

Biraz insafa gelin asalaklar takımı,
Yediğiniz yemekte, verilen emek kimin?
Sanki fiyakam var da, bozarmış(!) fiyakamı;
Sorumlusu sizsiniz bu kadar birikim’in.

Biz yürekten bağlıyız milli mefkûre’lere;
Siz, alay edersiniz, bilgiçlik taslarsınız.
Şu güzel Yurdumuzun yüz akı yörelere,
Haritalarda bakar, filmlerde rastlarsınız!

Sizi ilgilendirmez elbet sizden başkası,
Açlık ne, sefalet ne bunu bilemezsiniz.
Biz halkız, bu Milletin en asil tabakası;
Siz bizi zerre kadar bile sevemezsiniz!

12.12.1978