ağlamayı bilir miyiz biz? 
biliriz elbet..hem de en acıklısından 
aşklarımız vardır ağlatan gözümüzü
sevdalar sarmışken can özümüzü
ağlarız geceye, gündüze,çiçeğe, böceğe
bir denizin dalgalarına karışır 
gözyaşımızdan bir damla
yahut mükellef sofraların yemeğine 
kurşun seslerinin ritmine uyarak 
danseden çocuk ve kadın 
sütünün tadı damağında uykuya dalan bebek
melekler kadar masum arkadaşları melek
parfümleri barut kokusu
genizleri yakarcasına
ağlamak kolay elbet
gül kokulu bahçelerin içinde 
arz-ı endam ederken  şehrin gecelerinde
bugün de sabah oldu, bu gün de güneş doğdu 
dehşetin içinde olanlara acaba ne? 
karanlığın içinden cennete açılan bir kapı
her bir kurşun  acı ve ızdırap mı? 
şehitler için sunulan bir gülfidan mı? 
biz sadece ağlamayı biliyoruz! 
bir de konuşmayı 
ama siz... siz kardeşlerim 
ölmeyi öğrendiniz çok zamandan beri! 
ve ölümün vuslata ulaştıran bir yol olduğunu
Kayıt Tarihi : 18.7.2006 09:34:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!