ben aslında unuttum kendimi kendi bedenim içinde
yanaklarımdaki ıslaklığın gözlerimden akan yaşlar olduğunu
içimin buz kesilmiş duygularımdan sebeb çatladığını
ve beni hıçkıra hıçkıra bağırtmak için zorladığını farkındayım
farkındayım hislerim içersinde bir yer kavgası verdiğini
beni nefesimle izledigini benim içimde var olmak için
mutluluğumu parmaklarımın ucundan her kaçırdığımda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
