Siz Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Ne kötülük ettim ki böyle
Başımı öne eğdirdiniz siz.
Bir ufacık sevgiydi istediğim
Gönlüme çile değdirdiniz siz

Dünya malından değerliydi tek tırnağınız
Sizin değil benimdi kederiniz acınız
Her biriniz başımda birer taçtınız
Tahtımı yerle yeksan ettirdiniz siz.

İçimde dağ idi size hasretim
Alev ateş oldu içimde kederim
Bir damla su, su diye dilendim
Ateşime benzini döktürdünüz siz.

Hepiniz bir oldunuz ben ise el
Bağıma bahçeme oldunuz sel
Saldınız Baharıma koca bir kara yel
Yaprak gibi yerden yere savurdunuz siz.

Ağacın kurdu içinden olurmuş
Yiğidi meğer canı vururmuş
Başı yaran ummadık bir taş olurmuş
Sırtımı hançerle doldurdunuz siz

Ne duruyorsunuz artık sevinin
Bayram edin düğün edin eğlenin
Her şeyiyle bu dünya olsun sizin
Beni beçare bıraktınız siz

Ne olsa boşa Artık bundan sonra
Eski biz olamayız kıyamet kopsa
Kızıloğlu başını toprağa koysa
Mezarıma dahi gelmezsiniz siz