SİYAH PARKALI ADAM
Sırtında maviye çalan solmuş bir çanta vardı
Yürüyordu kalabalık şehrin kaldırımlarında
Bir elinde yosun tutmuş sigarası
Diğer elindeyse tüm düzene el kaldırıp dur demiş
Siyah parkası üstünde
İçi gibi siyahtı belli ki
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta