ben aslında hep tek başımaydım
arada bir sen geldin
süslendi, güzelleşti yalnızlığım
ne yalan söyleyeyim
gece güneşim
ipi zaten dolamıştım boynuma
seni ilk gördüğüm o anda
idamı beklercesine yaşadım seni
bana her yaklaştığında
gülerek bekledim kaderimi
ölüm gördüğü zaman gözlerimi
anlayacak ne kadar geç geldiğini
tanrı sorguya çektiğinde ruhumun ipliklerini
üzülerek anlayacak yarattığı kederi
geceler soracak gündüzlerden hesap
omuzlarıma yüklemişim bir tabut
içinde sevgilim, katilim bir arada
rahmette ruhum bir kefen kadar mazbut
kalbime işlemişim seni, mezarın da orda
bi ulaşabilsem yokluğa..
kimi aşkta bulur tanrısını
kimi tanrıda bulur aşkı
kimi ölümü arar yaşamında
kimi yaşamı düşler ölümün kollarında
şiirler yazmak istedim sana
aşka dair ve huzura
bilinmez zamanların
görülmemiş mekanlarında
sesimi duyurmak istedim belki
belki de sesini yansıtmak
yalnızlık güzel şey
kendini seviyorsan
canın sıkıldığında
kendine gülebiliyorsan
büyümek güzel şey
arada bir etkisiz eleman oluyorum
çarpıldığımda dağılma özelliği gösteriyorum
çok uğraştım, etraftaki x lere değer veremiyorum
şıklardan giderek senden uzaklaşıyorum
yol nereye gider, zaman ne zaman biter
kötüyüm galiba
azrailden bir parça
içtiğim her sigara
ve her gece (evet)
artık her gece
daha çok kanıyor bileklerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!