Hüzün kovan kuşları uğramaz oldu artık hayatımıza,
Nerede bir yalnızlık görsek hep demir atıp takılı kaldık,
Bir kuş görsek kanatlarından kırıldı.
Bir kelebeğin ömrünü daha kısalttı kasvet,
Mutluluğa giden otobüs, beş dakika farkla gitti penceremizin önünden,
Bugün bir otobüs daha gelmeyecek
Ve biz pencere de güneşi beklerken,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta