Birden uyandırdın beni, bin bir yıllık düşümden,
Hakikatim, olmalı sevdan, fakat böyle olamaz...
Bin keder okunur oldu; neşemden, gülüşümden,
Keder acı, elem tatlı... Aynı kapta duramaz.
Sana bunu anlatması, farksızdır ölümümden.
Haydi, duracak diyelim, o kap insan olamaz.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bence pek başarılı bir çalışma değil, üzerinde daha durulması lazımmış. Ne var ki, yazarı biraz aceleci. Dayanamamış, hemen yayınlamış. Hal-i pürmelali budur. :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta