Siyah beyaz Şiiri - Nihat İlgün 2

SİYAH BEYAZ
Mağrur bir yaz akşamıydı
Son dileklerimizi söylediğimiz
Beklide yara aldığımız
Beraber aldığımız son kararımız
Perteğin karanlığa gömüldüğü
Acılar kıyısında buğulu gözlerimiz
Son akşam son saatler
Kebanın kıyısında ağladı gözlerim
Süpürgeç eteğinde derinde
Orda şans diledik
yüreklerimize
Birer karartıydık hareketsiz
Gecenin zifirisinde
Birer göçmen kuşu gibi
Tüm güzelliklere orda veda edip
Yakamozları ısmarladık Keban gölüne
Ayrıldık ay ışığında
Yaban ördekleri dalarken gölün sularına
Dalga sesleri kalan fonda
Sonbahar çalan yazda
Yazlarımda kalan son günleri
Yıkık viran bir şehir
Dökük birer şişe
Sancılı bir bıçak darbesi gibi
Her şey nemli ve buğulu gözlerim
Sararmış bir devrimci resmi gibi
Yasak koymuştuk birbirimizi sevmeye
Eskimiş bir kartpostal gibi
Sahipsiz bıraktık sevmeleriKalan sadece siyah beyaz anılar
Unutmamalı özür denen ayrıntıyı
Bu yüzden yerlere serilir bakışların
İstemeden kopar insanın elleri
Ve
Pişmanlıklar,Uğultular kulaklarda.
Kırılmış kalplerle,
Baş başa kalarak,Kalır geride iki mağrur bakış.
Bir birini süzen iki göz kalır
Birde dönüşü mümkün olmayan pişmanlık
Dönüp baktığında ardında
Sadece siyah beyaz anılar
Nurlanmaz artık sevdalar
Yılarca yaşasanda bir sevdada
Tedavisi imkânsız kalacak bedeninde
Bu yüzden unutulmadı sevdam
Bu yüzden geri gelmedi yıllarım
Yinede kalan son yazımda
Son hatırladığım siyah beyaz anılar. NİHAT İLGÜN