Hep aynı ürperti içimde,hep aynı korku ne tuhaf,
Gözlerimi gölgeliyor gecenin karanlığı...
Ve ben aynı mevsimde yaşıyorum,
Soğuktan farksız bu çılgın yalnızlığı.
Yine kulaklarımda çınlıyor,dursuz duraksız,
Uçurtmasını kaçıran çocukların çığlığı,
Buğulanmış cam gibi görünüyor artık her taraf...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



