Durup dururken aklıma geliyorsun
Dalgaların kayalıkları dövmesi misali
Yüreğime çarpıyor birkaç kırpık anı
Soluduğum hava zehir,yuttuğum lokma acıya kesiyor
İçimde her daim taze duran o küçük fidan
Kasırgalarla örselenmiş bükük boyunlu çiçekler kadar ölgün
Dumanı tüten yıkıntılıklar dolanıyor ruhuma
Ayaklarım mı köstekli
Yoksa gönlüm mü aciz?
Sesi kulaklarıma doluyor yorulmuş çığlıkların
Karakışların ayazı doluyor gözbebeklerime
İçimde bir sıkıntı ki cehennem çatlamaları sızım sızım
Dokunduğum her şey buz kesiyor
Yaralıyım, sözlerin ve eylemlerinden yaralı
Asi yüreğime boyun eğdiren aşk mı?
Güneşini esirgediğin zindanlarına tıkan ne beni?
Damağıma mutluluk yerine
Yutulmaz zehirli anılar bıraktın
Baktığım her şey siyaha kesiyor
20 Şubat 2015
Deniz SancakKayıt Tarihi : 20.2.2015 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (12)