Temmuz yazının sıcağı
Neyler ateşe kırağı
Zalimin ’Gümüş bıçağı’
Harlanıp delmiş bağrımı
Bağrımı delen har imiş
Cümle can ah-u zar imiş
Beklenen soğuk kar imiş
Olmamış temmuz zemheri
Zemheri yürek zemheri
Düşkün eyledi gezeri
Tutmazmış artık dizleri
Cihanı yüz dolaşanın
Yüz dolaşan bin ağlattı
Ahı canımı dağlattı
Bir de dilimi bağlattı
Zalimin yaktığı ateş
Ateş zebanisi zalim
Arlanıp diyemem halim
Yaktık sanarlarken dalım
’Çiçeğe durur mu zaman’
Ey zaman duyur sesimi
Size saldım nefesimi
Tenden olmuşken Nesimi
Bir daha mı şaştın gönül
Şaşkın gönül artık çağla
Bu odla yaranı dağla
Ağlasan da dosta ağla
Ancak onlar duyar seni
Kayıt Tarihi : 20.8.2007 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel sevgi ve yaşam ortaklarımdan Asaf Koçak, Uğur Kaynar, Erdal Ayrancı, Metin Altıok, Behçet Aysan, Hasret Gültekin ve diri diri yakılarak yaşamları ellerinden, yürekleri yüreklerimizden koparılan tüm karanlık kurbanlarının benliğimizde açtığı gerçek TRAVMAYI bir daha duyumsayıp bir daha utanarak böyleleriyle aynı ülkede yaşamaktan… 3 Temmuz 1993 Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!