Ben
Sivas’ın sabahında üşüyen bir çocuğum hâlâ,
Taş sokaklarında adımlarımı unutmuş,
Kışın beyazına karışmış,
Yazın güneşine emanet edilmiş
Bir yürek taşıyorum içimde.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Tesekkur ederim üstadım degerli yorumunuz icin...
Ruhu şâd olsun sevgili Doğan Cüceloğlu’nun
“Bir insanın anavatanı çocukluğudur “ sözünü hatırlattı şiiriniz.
Yüreğinize anılarınıza sağlık üstad.
Tesekkur ederim üstadım degerli yorumunuz icin...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta