Sitem Şiiri - Ersin Kayışlı

Aşk bir tutkuydu bende,
Aşk bir sevdaydı,
Aşk sendin benim için,
Sen de ben…
Sendin,
Canıma can,
Kanıma kan,
Sen bende olmalıydın,
Yüreğimde,
İçimde,
Bedenimde,
Dilimde,
Ama gel gör ki,
Sen ne yüreklere Leyla oldun da,
Bir Mecnun sayıp bakmadın bana…

Hayallerimdin,
Umutlarım,
Yarınlarımdın…
Tomurcuk bir güldün,
Gönlümde açacak,
İçim sen kokacaktı,
Ve de hiç solmayacaktın,
Her şeyim olmalıydın,
Seninle görmeli,
Seninle duymalıydım,
Bir bütün olmalıydık,
Birlikte coşup,
Birlikte çağlamalıydık nehirler gibi,
Ama yazık ki,
Sen kimlere yağmur olup yağdın da,
Bir damla su olup akmadın bana…

Ah o sabahlar yok mu?
O bir türlü gelmek bilmeyen sabahlar,
Karanlıklar,
Islak kaldırımlar,
Nasıl üşüyordum bir bilsen,
Nasıl titriyordum,
Kaç gece uyandım,
Yağmurlarla senli düşlerden,
Kaç gece kahrettim yokluğuna,
Ve kaç gece bekledim böyle sabahı,
Ama
Sen ne karanlıklara ışık olup saçtın da,
Bir güneş olup doğmadın bana…

Şimdi hasret var aramızda,
Özlemler dağ gibi,
Erişilmez ufukların ardındasın,
İmkânsızları koydun araya,
Yasaklar koydun,
Günahımsın artık,
Sevabım değil,
Uzağımsın artık,
Yakınım değil,
Yüreğimden çıkıp gittin sen,
Dünlerim oldun,
Hatıram oldun,
Yarınım değil,
Oysa
Sen kaç gönüle yangın oldun da,
Bir kıvılcım olup yanmadın bana…

EYLÜL 2006 / ADANA