Rüzgâr sessiz esti bugün,
Caddeler boş
Sokaklar anlamsız
Memleket üzgün
Meclis duvarı bile eğildi.
Yıldızlar yazarken dizelerini...
Barış deyince gözleri
gülen adam,
Mizahla konuşan
Umudu aşılayan
Ağacın gövdesine sarılıp
kocaman yüreği olan.
Artık kahkahalarda hüzün vardı.
Direnen kalbin hikayesi...
Sustum en derinden
bu sabah,
Sırrı abi gitti ama
Sesi kulaklarımda hâlâ.
Milletin dilinden
Bir cümle kırıldı,
Kalbimizde yaşayan.
Ve şimdi şiirlere
emanet kalan...
Kayıt Tarihi : 4.5.2025 06:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)