Evim bucagim diye degilsin
Tas sokaklar toprak damlar meydan cesmler vara yoga bahane
Yandikca aska gelip tutusan sobanin kol direkleri dirsek dirsege külduman
Etrafinda ölümsüz zamanlari toplayip hasretine sofra kuran kor ve közdür
Ayaz esikleri karanlik köseleri gurbet uzaklari sessiz yankilari
Meskeninden yikinmis yürümüs cira gibi seyrisuale
Harabedip yaziyi yabani tutan cigliklari sana
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta