yerleştiriyorum kendimi cenderenin altına.
ezildikçe her yanım; tükenmiş özlemler çıkıyor.
düz bir çizgi gibi hangi fotoğrafı alsam elime,
sancısı tutmuş siroz olup büyüyor yüreğim.
içimde; en hain zehir ve en yanlış, ve tehlikeli,
hiçbir zaman hiçbir şekilde hak etmediğim.
dayanamayıp açacak olsam şiddetimin,
dünyada insanlar her yerde yaşayabilmeli. güzel bir çalışmaydı üstad. yalnız şu siroz ürküttü biraz, özel nedenlerden dolayı. tebriklerimle selamlarımı sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta