Sırma Mersin Şiirleri - Şair Sırma Mersin

Yüzünü görmediğim
Adını bilmediğim
Tenimde nefesini soluyan
Birini yaşadım, hep hayalimde...

Başımı omzuna yaslayıp

Hayat bi kumarsa

Ben bu kumarı
Kaç kişi ile oynuyorum

Bilmiyorum

Hayallerimi,bi umut karşılığı
Sevgimi, bi yürek karşılığı
Yalnızlığımı,bi sen karşılığı
Yoldan geçen bi eskiciye verdim...

Bişeyi unuttum:

Suskun bir sonbaharda; rastladım sana...
Senelerce; sayfaların üzerine karaladığım satırların arasında sıkışıp kalmış,özlemin sesi ile uyandım...

Bastırılmış duygularımın dağılmasından sebep; tesadüfün sonucu kesişti, ruhlarımız.Aylar boyunca; yazışmalarla dokunduk birbirimize.
Tanımadan yaşanan heyecanın varlığı ile çoğaldı, sevgimiz.
Bekleyişlerle geçen zaman çözüvermişti, hislerimizi..

Konuşmasak; yıkılır dünyam...
Bunca senenin hatırını,
Yaşamamış sayarım...
Aldanmışım diye ağlarım.

Birbirimizi üzsek de;

Karanlığın içine hüznü iterken;
Karanlıkla dost olan,
Yalnızlığım!

Yaşamın,boz bulanık hallerinden
Ayrılmamış iken...

Bitmeyen bir sevginin,
Yarım kalmış şarkısı idi;
Hüzün nağmeleri...

Dudaklarda dillenip,
Yüreklerde söylendi,

Yedi tepe üzerine kurulu,
Dünyanın cenneti,
Yüreklerin incisi...
İstanbul!

Nişantaşında; sosyette cemiyeti,

İstanbul'da seni yaşamak
Tek başıma yalnızlığımla dolaştığım,
Bu sokaklarda...

El elle, göz göze sarmaş dolaş
Bir hal canlanırdı, gözlerimde.

İstanbul'dan başka bi yerde
Soluk almak istesem
Soluğum kesilirdi...

Ayrı kaldığım günlerde
Komaya düşerdi, yüreğim...