Mecnun aşkından delirip çöllere düştüğü zaman
Ben semada kendime yer edinmiştim çoktan
Hallac Enel Hakk diye bağırırken darağacında
Ben zaten sır olmuştun Resul-u Kibriyanın yanında
Dertli Yunus gönlünü satırlara dökerken
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta