Sırf Şiiri - Emin Çivi

Koskoca bir şehri kıskandım,
Sırf seni benden çok gördüler diye.
Bu senin bir yılkı atını ıslahın,
Sırf gökyüzünü senden çok sevdi diye.

Şimdi birkaç ot meze oluyor kağıdıma,
Ne seni çıkardıysa çileden.
Zevk veriyor geceleri ağlarken yatağıma,
Düşen damlaların şakıması geriden.

Ne zaman bu hayattan bıksam,
Ucuz tasvirlerine baktım;
Bir pencere edasıyla hava oldular odama,
Rahat ama acılı bir nefes aldım.

Ne istediyse canın al benden,
Neyi verebilirsin diye sorma.
Kendimi adadığım sırada sana,
Sordun mu sanki "Kapı açık mı?" diye