Kılıcımı aldım cihada çıktım
Her kestiğim yerden bir baş göründü
Halden anlamayan kullardan bıktım
Kendi kuyum bana sırdaş göründü
Çaresiz gönlüme belimi büktüm
Lal olmuş dilimden kilidi söktüm
Birikmiş derdimi içime döktüm
Kupkuru yüreğimde yaş göründü
Deli gönül coştu coştu köpürdü
Yalancı serveti sildi süpürdü
Sonra beni aldı Dost'a götürdü
Yolumda çatılmış bir kaş göründü
Refref üzerinde ceme ulaştım
Yalnızlık zor geldi tepeyi aştım
Kullar arasında gezdim dolaştım
Her işin faili Nakkaş göründü
Topraktır aslı, bedenler bu etler
Yol göstermez bilmediğin niyetler
Rabbimin bize verdiği nimetler
Anlamayanlara hep aş göründü
Çoğunun imanı inancı lafta
Pek çoğu buluyor serveti safta
Gönül Anka oldu uçarken kafta
Halden anlayan bir Haldaş göründü
İhsan çıkar için caymaz sözünden
Yanma korkusu yok kopmaz özünden
Yarine duyduğu bu aşk yüzünden
Cennet nimetleri haşhaş göründü
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 20:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yunus için; 'Nasıl olurda cenneti istemez' diyenler anlasınlar cennetin bile yolda engel olduğunu.
Göz O'nu arıyor, gönül O'nu arıyor. Kim döner de bakar cennete.
İdris (AS) girdi cennete, çıkmam dedi. Hatem'ül Enbiya geçti yanından dönüp bakmadı.
İyi şiir olmuş İhsan Kardeş. Mübarek olsun.
Es'selâm.
TÜM YORUMLAR (2)