Şiraze Şiiri - Nasıf Acar

“Yüreğim ile aklımı
dengeleyebilseydim “ dedi!
Şükufe!!!
Sabahları,
Hep peynir zeytin yemişti,
O bir göz evi
Yapabilme uğruna...
Şekilden şekile girmişti...
Şükufe!...
Oysa!!!
Duvardaki şiraze tutmadı!
Şükufe ele avuca sığmadı!
Özgürlük dedi , ev dedi,
Şunu dedi, bunu dedi,
Dediğim dedik dedi!!!
Bıraktı...
Yolunu yordamını şaşırdı...
Şükufe, kimselere yaranamadı.
Dün, bugün ile yarını birbirine karıştırdı....
Oysa o doyumsuz mutlulukları,
O sonsuz umutları
Boşluğa taşımıştı...
Ahhh ! Şükufe!
Sen mi yoksa
Şiraze mi şaşırdı?