şu gecenin göğsünü yarabilseydim eğer
bir insan yüreği atarmıydı boşlukta
umut olarak kalsın sağ gözümde seğiren
görmesi bile güzel şükür etmek lazım
aynadan dahi bu nâhoşlukta beliren
anlamazsın sen beni başkaları bilemez
üzüm asmada olur gül dikenli dalda
çamura düştün artık altın olsan ne yazar
elalem ayırtetmez dostlar anlar değeri
mezarını ancak düşmanın kazar
sıra dışı iklimler anladım bunu heyhat
aylardan temmuz hararetim olmalı
buz kesti neden kalbim tenimde soğuk terler
ayağımdan kayboldu nereye gitti yerler
bu mu yaşadığımı sandığım hayat
kaybolup gidiyor sessizce birer birer
dost sandıklarıma verdiğim her değer
maksat para kazanmaksa bilemedim çok şükür
satmadım satamadım mal edipte insanı
özümde soysuzluk bulunmuyor yok şükür…
Kayıt Tarihi : 24.7.2011 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)