Sır Mevsim Şiiri - Alperen Yılmaz

Solgun ölü gözleri üzerimde güneşin:
Dünya, bir aldırmazlık merhalesi yaşıyor.
Düşünceler havada mahfuz birer güvercin;
Her biri bir sükûnet meşalesi taşıyor.

Her hücresi marazlı, çatırdıyor içinden
Göğün kılı kırk yarıp dokuduğu eserin.
Rüzgârlar mı sorumlu martıların göçünden?
Takvimler güne küskün; kış yakıcı, yaz serin.

Mevsimler uğrak yeri kaygılı bulutların.
Uyan ey gün! Buhranda suyun, toprağın, havan.
Sis perdesi ardından esrar sunulur yarın.
Mekânları kapsayıp ağırlaşsın yelkovan.

En deli düşünceler güneşin alnındayken
Demlendi heyulası serseri gülüşlerin.
Ömrü son buldu sanki, sevdası yanındayken
Kıyılıp jelatini açılmamış düşlerin.

Hayat, dinlenmeye aç bir serüven gezgini...
Ender kopan çığlığı ömürleri aşıyor.
Düşlere yön vermekte, pişmanlığın dizgini.
Gökse her seferinde bizlerle ağlaşıyor.

Alperen YILMAZ (Yalınkalem)