Ben sır değilim
İsmim de var, cismim de
Semaya ulaşır sedam
İçimde biriktiririm öfkemi
Kalemle konuşur, kağıtla bölüşürüm
Bana musallat olan aşk
Beşer'de şaşar, Rabb'e koşar
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Etkileyici bir o kadar güzel
Elinize yüreğine sağlık Neriman arkadaşımız
Nerimen hanım çok güzel duygularla harika şiiriniz kutlarım
Beden etten kemikten bir cisim olsa da yürek sırrın otağıdır... O sırlar karanlık gecede kah cılız bir sokak lambası, kah sesini arşa ulaştıran güç olur, tükenmeyen tek şey o içsel yolculuğun yaşam devam ettiği sürece devam ediyor olmasıdır...
Düşündüren, sorgulayan güzel bir şiirdi Kutluyorum Neriman Hanım...
Saygılarımla.
İnsan bazen kendine sır olabiliyor,hayatın kaybolmuşluğuda arayış tükenmiyor.İçe yolculuk bitmiyor cismi olsa da...
Hoş bir şiirdi,keyifli,sorgulayan...TEBRİK EDERİM NERİMAN HANIM.SAYGILARIMLA...
Hikayesinde ilham aldığınız mecrayı belirtmeniz de şiirinizin anlamına çok daha anlamlı geçerlilik katmış
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta