Karanlığın göğsüne saplanmış bir sis,
Sisin yüreğinde ince telli ışık,
Sonsuzluk içinde şehir; ne korkunç his…
Gece, gölgenin zifirine alışık…
Zifir ki, şehri yine sise buladı;
Gönlüm yarasını zehirle suladı,
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta