Sınır Şiiri - Sadık Kocabaş

Sınır
Seni unutmak için kendimi hatırladım,
Meğer kendimi sende unutmuşum.
Adım atmak istedikçe geri saydım,
Durduğum yerde sana doğru koşmuşum.

Hatıra dediğin, yaşanmamış olandır,
Yaşanan her şey çoktan bitti.
Gerçek olan, zihnindeki o yalandır;
Gelen gelmediği için, giden de gitmedi.

Hayal kurarken gerçekle tanıştım,
Meğer hayal, gerçeğin çıplak haliymiş.
Sensizliğe değil, kendime alıştım;
Çünkü en büyük yokluğun, varlığın gibiymiş.

Aklım sende kalmadı, aklım bitti,
Yolu şaşıran, yolun kendisi oldu.
Kalemsiz Şair kendi sesini işitti;
Ben sustum, dünya beni duydu.