Henüz ölmedi.
Hadi durma ağla ağlarsan sen sensindir
Durma git gidersen sen hiç sevmemişsindir.
Durma gül gülersen masum bir çocuksun
Durma öl ölürsen sen korkağın tekisin
Durma yaşa yaşarsan en güçlü insansın
Durma sev seversen ağlarsın
Aşk denizinde doğdum
Seven tarafından büyütüldüm
Seven gökyüzüm olmuştu
Sevilen beni öldürmüştü
Ayrılık ateşinde doğdum.
Gün geldi dostum, ölüm geldi dostum
Karanlık şehirlere, ışık saçan insanlara
Durma sende katıl ölüm saçan karanlık şehirlere
Ölüm bile çekinir Karanlık şehirlerden.
Bana sorma o kadar karanlıkmış ki kendin görmen gerekiyor. Öyle bir şehir düşün ki ölümden daha korkunç insanlar, ölüme bulanmamış cesetler..
Güneş bile oraya gitmek istemiyormuş
Pazarda bir köle vardı
Ne yârı vardı ne canı
Ayağında prangalar
Göğsünde çanlar
Bir hayvan gibi süslemişlerdi!
Bunu yapan ne aşağılık kimseydi!
Eskiden hürdüm
Kürtçe konuşan kürttüm
Vatanını savunan Türktüm
Şimdi prangalarla bağlı bir körüm
Vatanı için vatandaşı tarafından öldürülen türküm
Ana dili için savaşan kürdüm
Ne kusur vardı ne parıltı
Ne aşk vardı ne aşık
Kimseler yokken bile
Siyahlar vardı birbirinden güzel
Sevmiyorsundur belki
Gönlümü kırdın gülüm
Ruhumu erittin bülbülüm
Yağmurlar yağdırdın bulutum
Başka çarem olsaydı
Sana kalmazdım ey yâr
Sana bağlandım çözemem düğümü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!