Atının terini kurutmak için bir ağaçın gölgesinde durdu adam.
Sonra geriye dönüp geldiği yollara bir baktı,
Hararet basmıştı her yanını.Bir yudum su bulmak için kıvranıyordu.Atını ağaça bağlayarak ileriye doğru bir kaç adım attı.
Küçük bir dere, güzel sesler çıkararak ahenkle akıyordu.Hızla dereye ulaştı ve dudaklarını derenin serin sularına bırakarak
Kana kana susuzluğunu giderdi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta