Sen böyle maviler içinde nur saçıyorken,
Ruhuma dinginlik iniyor.
Güneş, mutluluk serpiştiriyor çamurla oynayan çocukların gülüşüne...
Sirius neden sönük kaldı gözümde?
Yoksa güzelliğini kıskanıyor mu?
Eğer öyleyse söyleyin:
Uyansam beyaz bir sabaha,
Kar yağmış olsa, diyor biri...
Ne kadar masumsun, kalbim tutuldu inan.
Böyle işte, zamansız ve yersiz.
Benim adım Temmuz
Bana böyle geliyor mutluluk
Bu çiçekler sana.
Kırılmış kalbimin çatlaklarına, sen ektin.
Bana toprak oldun.
Sahrada kuruyordum ki,
Su oldun aktın avuçlarıma.
Bir okyanus içse avuçlarından.
Bir kadın eskiden yaşadığı evi taşlıyor ağlayarak
Kadınların taş olup oturdukları o yerlerde ben sana ev oldum
Herkesin toprağına gömülmek arzusu taşıdığı yas günlerinde
Mezarım da sensin evim de
Camı çerçeveyi kırsan da geçmeyecek tanıyorum bu acıyı
Kalbini tutuşturan bu koru
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!