Sinan Alataş Şiirleri - Şair Sinan Alataş

Doğan bir masumiyet ilkin
Kendim
Elleri yumuk;
Kaybetmek istemediklerini
Tertemiz,
Sımsıkı tutmuş saklar gibi...

Dört duvar arasında
Büyümez ki çocuk;
Özgürce koşup oynamadan
Yeşil çayırlara gönlünce uzanıp
Masmavi gökyüzünde
Uçurtma uçurmadan...

Koşturuyoruz sürekli
Ölümlü dertler peşinde.
Geç kalmışız sanki
Herkese ve her şeye.
Yavaşla
Dur

Hayatın bazı anları
Kararır da kararır
Dertlerin senden taşar
Mihenk Taşı oluverirsin
Tüm “yakın” bildiklerine...
Gözünle görür

Mutluluğun;

Ana parçası “SENSİN”

Yedek parçası “O”

Mutlu olmak
Varlığını bilmektir,
Sevdiklerinin
Seni seven
Gönülleri ile…

Tadım tuzum yok bugünlerde.
Boş konuşmalar,
Acı gülümsemeler,
Mecburi sohbetler;
Her şey ne kadar da yavan,

Karardı.
Ruhun pencerelerinden
Işık sızmaz benliğe
Zifiri bir gece
Acılar dolanır damarlarda kan yerine
Umutlar kördüğüm

Bugün
Gözyaşı oldun
Yüreğimdeki yangına.
Dindirmiyordu acısını
Avutmak için koşturduğum ne varsa
Melek yanınla yine sen,

Yoksun,
Anladım ki
Yoksun
Bir yer var yüreğimde
Aşk diyarı
Biri var yüreğimde