Ben çölsüz simyacıyım.
Anlatırım seni rüzgarda yitirdiğimi.
Sesim keman olur,kelimeler altın.
Bir çocuk dinler beni
toplar dudaklarımdan düşen kelimeleri
aklına katık yapar seni.
bir yaşlı kadın dinler beni.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta