Toprak örtüldü sanki üzerime o an,
Gündüz iken geceye döndü ruhumdaki yarın
Karanlık hemde dibine kadar kadar
Neydi bu hüzün,budamı olmadı olamadı diye haykırdım,
Yüreğim yumruk oldu,boğazıma dizildi sanki yaşamın tüm anları
Haykırdım ağız dolusu, hayata küskünlüğümü,insanlara,
Nedenleri varmı onları, yükleri varmı omuzlarında,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta