Simsiyah Şiiri - Ömer İskenderoğlu

Bahtım sığınmış kapkara bir bulutun koynuna
Dinmiyor sıkıntım, dinmiyor derdim
Biçare katlanıyor insan, kaderin oyununa
Çalışsamda olmuyor, hayat okulundan terkim

Sanırdım sanki bir güneş doğacak
Alaca şafağı tüm kuytumu saracak
Aldanmışım belliki kurduğum hayalime
Dostum bile yok, bir bardak su verecek

Nedir bu nedir? yaşam değildir yaşadığım
Bir lanet var sanki içimde taşıdığım
Yokmu bir dua, bu kara büyüyü bozacak
Yalnızlık ölmeden mezarımı kazacak

Kaybolmuş kıblem belirsiz yönler
Sahte bir sefa ile geçiyor günler
Sessiz bir çığlık gibi isyanım
Sonuç vermiyor dualarım

Madem öyle bende vazgeçtim başkaldırıdan
Yaşamın bana verdiğini yaşıyorum
Medet ummuyorum ne isyandan ne duadan
Daha ne olacak bilmiyorum