kapkara geceye düştü yine hüzün
mum ışığıyla aradık kaybolan merhameti
çok iyi insanlardık , yok ettiler bizi.
ağaçtan kopan son yapraktık biz
yere düştüğümüzde ağlayanımız yoktu bizim.
kendimiz düştük , kendimiz yandık şu evrende
biri gelse kurtarsa şu zifiri karanlıktan
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta