yalnızlığın en zengini1957
Geldik bir kere bir ucundan dünyaya
Hem de yapraklar sarı, dökülürken
Serindir eylülü Amasya nın sabah
Üşüdüm mü hatırlamıyorum
Sabahları üşür hep ellerim
Belki oradan kaldı bu soğukluk
Sıcağı ana kucağında tattım
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta