Simitçi Abdullah Şiiri - Şahbaz Hulusi

Abdullah abi
Hakkını helalet

Nasipse hacılığa gideceğim

Çok simitini sattık
Çok simitini çaldık da diyebilirim

Sen hep
Diklemesine dizilen
Üst sıraları sayardın

Biz tepsinin altına
Düzlemeine simitleri dizer
Bundan senin haberin olmazdı

Zaten çoluk-çocuk
Sabahları erkenden kalkar

Simit yetiştirmek için
Kanter içinde kalıp

Başınızı kaşıyacak
Zamanınız olmazdı

Ayağın aksadığından
Tezgahından göz göre göre
Simit çalanları bile
Koşturup yakalayamazdın

Satmak için
Bir tepsi simit alıp

Birdaha ne parayı
Ne de tepsiyi getirmeyen
Çok kişi olurdu

Ama yine de sen
Kimseyi şikayet etmezdin

Bir baba gibi davranır
Defalarca afferderdin

Abdullah abi
ilk kazandığımız harçlık
Sendendi

Kasaba çocuklarının
Bayram harçlığı

Bayram
Elbise ayakkabısı

Kaç çocuk
Simit kazancından
Evine ekmek
Annesine ilaç
babasına sigara almış

Kardeşlerine sakız çikolata
Götürerek ilk abiliği tatmıştır

Abdullah abi
Kasabada ticaret yapanların
Çoğunluğunun ilk sermayesi senden

Bıkmaz usanmaz bir işverendin
Sıkışan simit satmaya gelirdi sana

Dükkanın bir hak kapısıydı

Abdullah abi
Unutmadık bunları
Unutmadık

Ver elini öpeyim
Ver Abdullah Abi

Helalliğin gerekir bana

15,10,2002
Şahbaz Hulusi