yalnızlığın en zengini1957
bulutlu bir akşam üstü
bogazda bir banka oturmuş
boş gözlerle bakarken
martılara simitleri kırıp atıyorsun
hiç sordunmu kendine
sen orda ne yapıyorsun
ardında kalan bir ömrün
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta