Yapraklar solarken yaşam ağacımızın dalında,
Toprak zemheri libasını giyiyordu usulca.
İkimizin vuslatı rüzgârın kaderindeydi,
Aynı ağaçta,
Aynı dallarda,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Efendim, değerli görüş ve öneriniz için teşekkürlerimi arz ederim.
Mensur olarak belirttiğiniz gibi; ancak şu unutulmamalıdır:
Hece de olsa, mensur da yazılan her bir eser sözsel ifadeye ket vuruyor ise (Telaffuzda zorluk) bu gibi cümle kullanımları olmaktadır.
Bendeniz, genelde konuştuğum gibi yazmayı tercih ediyorum. Yoksa sizlerin de öneride bulunduğu şekilde elbet yazılabilir.
Selâm ve hürmet eder, sıhhatler dilerim.
Biraz önce bir şaire daha yazdım bir iki sözcük fazlalığı var diye, sizde de öyle mesala yapraklar neden ağaçta değil de ağacın dallarında solar, şiirde az sözcük çok mana demektir,
Bunun dışında gayet güzel işlenmiş bir şiir
Tebrik ederim.
Efendim, değerli görüş ve öneriniz için teşekkürlerimi arz ederim.
Mensur olarak belirttiğiniz gibi; ancak şu unutulmamalıdır:
Hece de olsa, mensur da yazılan her bir eser sözsel ifadeye ket vuruyor ise (Telaffuzda zorluk) bu gibi cümle kullanımları olmaktadır.
Bendeniz, genelde konuştuğum gibi yazmayı tercih ediyorum. Yoksa sizlerin de öneride bulunduğu şekilde elbet yazılabilir.
Selâm ve hürmet eder, sıhhatler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta