Şimdi, Tam Şimdi Şiiri - James Joyce

Şimdi, tam şimdi, Eros’un tatlı ezgiler çıkardığı
Bu kahverengi toprağın üstünde
Dolanacağız ikimiz, el ele,
Eski dostluğumuz hürmetine sabırlıyız,
Güzelim sevdamızın böyle bitmesine
Yas tutmayacağız.

Kırmızı ve sarılar kuşanmış bir budala
Vuruyor yumruğuyla ağaca;
Ve yalnızlığımızı çevreleyen her şeyin etrafında
Vınlıyor rüzgâr neşeyle.
Yapraklarda yok ses seda
Sürüklerken zaman onları sonbahara.

Şimdi, tam şimdi, duymuyoruz artık
Ne bir gazel ne bir tekerleme!
Öpüşeceğiz gene de, ey sevgili, gün bitiminde
Bekliyor bizi kederli ayrılık.
Yas tutma, güzelim, hiç bir şey için –
Zaman, biçerken ekinini zaman.

(Paris, 1902-3)

James Joyce
Türkçe’ye çeviren: İsmail Aksoy
“Chamber Music”den (1907)