Sokak lambası aydınlatırdı karanlığımı,
Gözlerime çarpardı o karanlıkta onun umudu,
Senin yüreğime çarptığın gibi..
Şimdi seni sevmek sonu gelmez bir şiire başlamak,
Hasankeyf’te çay içerken bir keman sesi gibi..
Seni düşlemek kız kulesinden boğazı izlemek,
Hayalinle Karadeniz’de boğulmak gibi..
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta