Seni gizlice gömdüm bağrımın ücrasına
Kırıldı kol kanadım şimdi öksüzüm anne
Nasıl dayanır bilmem bu yürek hicranına
Yıkıldı bu bedenim şimdi öksüzüm anne
***
Sen ölmeden duysaydım bir kerecik sesini
Yüzüme haykırarak verseydin nefesini
Öpseydim doya doya mübarek ellerini
Bu yaban ellerinde şimdi öksüzüm anne
***
Yüzüne baktığımda gözlerim dinlenirdi
Başım dizlerindeyken ruhumsa şenlenirdi
Hep uzaklarda sensiz yüreğim dertlenirdi
Yoksun artık yanımda şimdi öksüzüm anne
***
Senin bu yokluğuna nasıl dayanacağım
İçimde ki ateşle durmadan yanacağım
Yokluğun acısına sensiz katlanacağım
Sensizliğe gömüldüm şimdi öksüzüm anne.
***
Nur dolu o yüzünle ışığıydın gözümün
İlhamı oluyordun dizede ki sözümün
Sensizlik acıları olsun artık özümün
Gözlerim yollarında şimdi öksüzüm anne
***
Ölümünün ardından artık hepten yalnızım
Olmayacaktır benim ne baharım ne yazım
İçimde büyüyecek sensizlik dolu sızım
Acılarımla artık şimdi öksüzüm anne.
***
Ruhi anasız kaldı şu yalancı dünyada
Umutları yok artık ne hayal ne rüyada
Hasretliği sakladı bağrında ki kayada
İçimde ki yangınla şimdi öksüzüm anne.
14.1.2017/OLTU
Kayıt Tarihi : 19.1.2017 14:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
26 Aralıkta kaybettiğim annemin acısı hiç dinmeyecek.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!