Doğduğumda ilk ağlayış, ilk gülüşte sen vardın
İlk doğruluş, ilk yürüyüş, düştüğümde ağladın.
Hasta oldum, yasta oldum kollarına sen aldın
Anne; söyle şimdi nerdesin?
Geceleri uyur iken başucumda sen vardın,
Rüyalardan kabuslarla uyanınca sen sardın.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta