...Ne ıssız geceme nefes! 
...Ne tutsak yüreğime kafes oldun hayat! 
şimdi ellerini dola boynuma Clark 
kapat gözlerimi 
mutluluğunu kulaklarıma fısıldayarak
suya karışsın şu kara bulutlar, ağlayarak
yağsın en hırçın haliyle yağmur,
huzur girsin bu gece içime 
ışıl ışıl yıldızlardan yansıyarak
ıslatmak gibi bir ahtım yoktu.
arkamda bıraktıklarımı ağlatarak,
geçmişime tutsak kalmayarak
yağmur damlalarıyla avunmak belki de amacım 
ıslak sokaklarda elim sende oynayarak
ve yürümek hiçbir şeyi düşünmeden bomboş yürümek 
yaralarım acımazken arsız arsız yürümek
sol yanımın sesinden uzaklara yürümek...
felek sana da gülsün bu gece Clark
hazineler sersen olmazdı bak 
hele birde son demindeyken ömrün
mutluluk kadehinden sende içmişsin gibi yap
hava güzel mevsim de bahar,
sayki papatyalar toplayarak yürüyorsun 
ellerin ellerimde seviyor sevmiyor diyerek 
işte yanımda senin için en güzel taht
...Ne ıssız geceme nefes 
...Ne tutsak yüreğime kafes olamamışken hayat
değerlendir işte, senin olsun kısada olsa en güzel baht
Bu geceyi de meyhanede söndürtecek biliyorum felek.
Sende sebeplen be yüreği ıssız kalmış dost, Martin Clark
Kayıt Tarihi : 18.11.2016 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
! ! !
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!