şimdi durdur zamanı ne olur
yelkovankarı canımı acıtıyor hatıraların
tüm düm dünyayı hissettiğim yamurları beklerken
sen gel ne olur durdur zamanın ezik bakışlarını
poyraz beynime doğru rüyalara doğru saldırır
bir eserki efkardan kana boyanmış rüyalarıma
çoşkulu ve sesizce terk edilmiş görürsün beni
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta