Şimdi buralar gün batımı pembesi,
Rüzgar, bıçak tadında,
Yapraklar dallarından dökülür oldu,
İçimdeki yemyeşil bahar gitti, kayboldu
Kalmadı şu ömrün ne çiçeği, ne güneşi.
Şimdi buralar zemheri ayı gecesi
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta