aşkımın avizelerde sallandığı meydanlarda
şimdi bir şehir daha tanıyor seni
saat kordonuma dolanan kadın
o kadın bir aşk
o kadın benim tanrım
kabukları pas tutmuş cinayetinin eşiğinde
20:5’te
omuzlara aşınan deniz kıyılarımı
tutukluluğumun devamına hüküm verdi
kadın hayata
bir ropdöşambır payında veda etti
suni solunumla öptüğüm aşkım
hayatım benden alıkonuluyormuşçasına
çektiğin tüm silahların cesetlerini
bir sabah güneşiyle yakıyorum
ölümünün yıldönümünde
seni bu şiirle yıkıyorum aşkım
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
*
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
aşkım,
akreplerini tayin ettiğim kadın
ve kırmızı rugan ayakkabılarıyla bir şair
20:5’te son defa devrilip gözleriyle bir mezara
etime zımbalanan mazot kokusunu
seni ve o bahsedilen bahsini
bir bedevi hayalinde bıraktı
o an birdaha gelmedi aşkım
birdaha hiç sevemedim seni
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
19 Temmuz 2025
Leopoldsburg, Belçika
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!