Ey benim sinemin kızıl yangını
Susuz koydun, yüreğimin argını
Ne idi günahım döndün ardını
Başım yezitlere sunulur şimdi.
Gölgeni severdim, bakıp görmeden
İçime kazırdım, harfin silmeden
Düşüme saklardım, fiske değmeden
Gözlerim rüyadan ayılır şimdi
Vuslata yetmedi dünya miadım
Ağaçlarda kaldı o kutsal adın
Onca emeklerim, onca muradım
Delikli kuruştan sayılır şimdi...
Kayıt Tarihi : 10.1.2025 18:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!