Şimdi Şiiri - Halil Gürkan

Aldı varidatı, götürdü zaman,
Çoktan arda kalan azdayım şimdi.
Karardı alevim, kesildi duman,
Küllerin örttüğü közdeyim şimdi.

Kendime yabancı, kendime el’im,
Eski şarkıları söylemez dilim,
Kalmadı düzenim, kırıldı telim,
Hoyrat elde inler sazdayım şimdi.

Terk edip gidince gönlümün dengi,
Bozuldu hayatın sırlı ahengi,
Sarardı baharın al, yeşil rengi,
Ömür ikliminde güzdeyim şimdi.

Kemirdi seneler can ağacımı,
Düşürdüm baştaki gençlik tacımı,
Yüreğime gömdüm cümle acımı,
Bakıp da görmeyen gözdeyim şimdi.

Kimi suçlayayım? Kime ne deyim?
Daraldı nefesim, ses vermez neyim,
Silindi geçmişte kalan her şeyim,
Güneşte eriyen buzdayım şimdi.

Alınyazısı bu, aranmaz neden,
Kendiyle savaşı kaybetti beden,
Yönü bilinmedik yerlere giden,
Rüzgarın sildiği izdeyim şimdi.